نوای دل

اسکندر یکی از نخبگان را از مسئولیتی که داشت، عزل کرد و کاری پست به او داد.

روزی اسکندر به او گفت؛ حالا، حال و روزت چه طور است!؟

گفت؛ مرد بخاطر منصبش بزرگ و شریف نمی شود، بلکه منصب است که به انداز? مرد
بزرگ و شریف می شود، پس مرد هر کجا باشد، باید پاک، عادل و باانصاف باشد.

اسکندر از پاسخ او خوشش آمد و او را به جای اول برگرداند.

 

                          
بایدت منصب بلند، بکوش

                          
تا به فضل و هنر کنی پیوند

                          
نه به منصب بلندی مرد

                          
بلکه منصب شود به مرد بلند